پنجاه و سه منهای یک

پنجاه و سه منهای یک

حذف تنها روزنامه نگار ترکی نویس در مراسم تجلیل از خبرنگاران قم

مراسم تجلیل از خبرنگاران و روزنامه نگاران استان قم شنبه 21 مرداد  85 در اردوگاه ملا صدرای کهک برگزار شد. در این همایش ازنفرات اول تا سوم رشته های خبر، گزارش، مصاحبه و تحلیل با اهدا کمک هزینه سفر به حج عمره عتبات عالیات و مشهد مقدس تجلیل شد و همچنین ازکلیه خبرنگاران قم ( 52خبرنگار) با اهداء لوح و وام قرض الحسنه تجلیل به عمل آمد. اما در این میان نام یکی از روزنامه نگاران استان قم خوانده نشد.

سید حیدر بیات که نامش از لیست این روزنامه نگاران حذف شده است، میگوید: «این برای نخستین بار نیست که در مورد ما چنین اجحافی صورت میگیرد. قبلا نیز در نهمین کنگره سراسری شعر و قصه طلاب اشعار ترکی طلاب علیرغم صحبتهای قبلی با مسئولان حوزه هنری، اصلا داوری نشدند و چندین پارسیگوی افغانی و یزدی و...که بعدا معلوم شد اصلا برخی‌ها طلبه هم نبوده‌اند به عنوان نفرات برگزیده انتخاب شدند. در این همایش نیز من قصد ارسال اثر و شرکت در آن  را نداشتم . بخصوص که بعد از قضیه کاریکاتور روزنامه ایران بنده با اعلام کتبی اداره ارشاد از ترکی نویسی در نشریه گویه محروم شده‌ام. اما سردبیر نشریه آقای شهیدی آثار بنده را ارسال کرده بودند و از من خواستند که در این همایش برای تفریح و هواخوری خانواده هم که باشد شرکت کنم، چون مراسم در یک باغ در نزدیکی کهک برگزار می‌شد.

بیات در مورد سابقه روزنامه نگاری خود در قم توضیح می‌دهد: از پنج سال پیش به این کار می‌پردازم و در اکثر نشریات کشور از جمله کیهان، جمهوری اسلامی، همشهری، همبستگی، جام جم ، یارپاق آثاری از من به عنوان مقالات تحلیلی یا خبر چاپ شده‌اند در نشریات  محلی نیز در اکثر نشریات استان قم و زنجان، ارومیه و تبریز و همچنین نشریات دانشجویی مطالبی از بنده چاپ شده‌اند لیکن بیشتر با سه نشریه پیام قم، گویه و بهار زنجان همکاری داشته‌ام و نزدیک به یکسال مسئول صفحه ادب و هنر نشریه پیام قم بودم و همچنین نزدیک به سه سال است که با نشریه گویه همکاری دارم و مدت تقریبا 8 ماه مسئول بخش ترکی این نشریه بوده‌ام.  همچنین مقالات و اشعار اینجانب در برخی از نشریات و سایتهای کشورهای همسایه از جمله عراق، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان و...منتشر شده‌اند.

بیات در مورد روزنامه نگاری در قم توضیح میدهد: بنده با آنکه روحیه شاعرانه‌ای دارم و زود رنج هستم اما در روزنامه های قم به این‌جهت دوام آورده‌ام که واقعا عرصه بسیار خالی است و با آنکه ترکی اولین زبان این شهرستان است اما نویسندگان حرفه‌ای و معتقد به حقوق حقه ترکها، که روحیه همکاری با نشریات را داشته باشند وجود ندارد به همین جهت علی رغم همه بی‌مهری‌ها و اجحاف‌ها تا جایی که میتوانم عرصه را خالی نخواهم کرد. ضمنا بنده تاکنون بابت چند سال روزنامه‌نگاری مستمر و انتشار بیش از صد مقاله و خبر و....تاکنون یک ریال از جایی نگرفته‌ام و درآمد من از جای دیگری است و این کار را تنها در راستای هویت خواهی و احقاق حقوق فرهنگی و سیاسی همزبانان خودم پیگیری می‌کنم و تاکنون نیز چیزی غیر از خشم و غضب و اجحاف از نهادهای حکومتی ندیده‌ام و جز این نیز انتظاری از آنها ندارم. اداره ارشاد قم با این تصمیم اجحاف فرهنگی به جمعیت ساکن ترکهای این استان را عیان کرد و این در واقع خواسته قلبی من نیز بود. این مسئله موجب حساسیت روزنامه‌نگاران و کارمندان اداره ارشاد و سایر گروههای فرهنگی ترک‌زبان در شهرستان قم خواهد شد متاسفانه برخی از افراد تا اجحاف را با چشم خود نبینند باور نمی‌کنند.

بیات در مورد پیگیری این مسئله از طریق نهادهای قضائی و فرهنگی اظهارداشت: فایده‌ای ندارد، اکنون چندین روزنامه‌نگار در شهرستانهای مختلف به جرم پرداختن به مسئله ملی در زندان به سر می‌برند و کسی از من حمایت نخواهد کرد، اما اگر دوستان دست به قلم نسبت به انعکاس این مسئله اقدام کنند نتایج بهتری به دست خواهد آمد.

نام مصاحبه کننده محفوظ است